سوره مبارکه بقره آیه 29

هُوَ الَّذِی خَلَقَ لَکُمْ ما فِی الْأَرْضِ جَمِیعاً ثُمَّ اسْتَوی إِلَی السَّماءِ فَسَوَّاهُنَّ سَبْعَ سَماواتٍ وَ هُوَ به کلِّ شَیْ‌ءٍ عَلِیمٌ قال: هُوَ الَّذِی خَلَقَ لَکُمْ ما فِی الْأَرْضِ جَمِیعااو خدایی است که همه آنچه را (از نعمت‌ها) در زمین وجود دارد، برای شما آفرید سپس به آسمان پرداخت و آن‌ها را به صورت هفت آسمان مرتب نمود و او به هر چیز آگاه است.از امیرالمومنین علیه السلام روایت است که در معنای این آیه فرمودند خداوند همه آنچه در زمین وجود دارد را برای شما آفرید تا مایه عبرتتان گردد و به وسیله آن نعمت‌ها، به رضوان الهی دست یابید و از عذاب دوزخ امان یابید. اصلا قرارمان این بود؛ از همان اول که زمین بشود فرش زیر پایمان و آسمان سقف فیروزه ای بالای سرمان.گندم‌ها خوشه خوشه در گودی دستانمان طلایی شوند و ابرها به دعایمان بارانی شوند و ببارندکه همه خوبیهای دنیا برای ما باشد تا بندگی کنیم. تو سر قرارت بودی. مثل همیشه‌ی ِ از اول دنیا

و ما بودیم، کسانی که یادمان رفت قول ِ اول کار و سر قرار ِ بندگی تو نماندیم. هنوز هم سر قرارت مانده ای.

این را از نان ِ سر سفره و صدای نم نم باران و آسمان آبی و زمین زیر پایم می‌فهمممن سر قرارم با تو نیستم.

این را هم از حال ناخوش این سال‌ها می‌فهمم. از کلافگی این شب‌هایم که شبیه کسی است که یک دین ِ ادا نشده دارد ...  یادم باشد زمین و آسمان هدیه توست به من ...

پی‌نوشت‌ها:

1.ترجمه مجمع البیان فی تفسیرالقرآن

۲.تفسیرنورالثقلین حویزی

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: